Δε ζούμε ούτε το τέλος της Μεταπολίτευσης, ούτε το τέλος του πολιτικού συστήματος: όλα αυτά αργούν. Η Μεταπολίτευση θα πεθάνει όταν σβήσουν οι ιδέες οι οποίες την χαρακτήρισαν: δεν το βλέπω. Ο κόσμος, ο πολύς κόσμος, στην Ελλάδα πιστεύει ακόμα στο μεγάλο Κράτος, αντιλαμβάνεται την κοινωνική πολιτική ως επιδοματική υποχρέωση, παθιάζεται με όρους όπως η «λαϊκή εξουσία» - ακόμα κι αν είναι σχεδόν κενοί από περιεχόμενο, «τσιμπάει» με τον κάθε λαοπλάνο που του λέει ότι κινδυνεύει η εθνική κυριαρχία, πιστεύει ακόμα σε ένα είδος ελληνικού σοσιαλισμού που θα μας βολέψει, αλλά θέλει και να είναι στην Ευρώπη του ευρώ: όλα αυτά είναι Μεταπολίτευση στην πιο ριζοσπαστική έκφρασή της.
Ακόμα και οι αντιεξουσιαστικές κορώνες των αριστεροδέξιων άκρων Μεταπολίτευση είναι – όποιος τα έχει ζήσει τα θυμάται. Νομίζω ότι δεν θα πάψουμε ποτέ να ζούμε στον αστερισμό της Μεταπολίτευσης γιατί μόνο αυτή γνωρίσαμε ως μαμή της πολιτικής σκέψης: είμαστε απόφοιτοι της ίδιας σχολής, μιας σχολής στην οποία δεν υπάρχουν περιθώρια για συζητήσεις για μοντέλα διακυβέρνησης, αλλά μόνο για συνθήματα και υποσχέσεις.
Σχόλιο Παραπολιτικής: Ολόκληρο το άρθρο εδώ. Φοβάμαι ότι έχει δίκιο.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου