Του Κυρίου μας Ιησού Χριστού και εν ταυτώ εναντίον των 12 Αποστόλων.
Πρόκειται δε – και εδώ είναι το αξιοπρόσεκτο – για ΣΥΓΧΟΡΔΙΑ επιθέσεων. Ομιλούμε για οχετό, στην κυριολεξία!.. Ομιλούμε για έκφραση και έκφανση μίσους. Ομιλούμε για βρώμικες ψυχές των οποίων, ασφαλώς, η προέλευση είναι ο ένατος κύκλος της Κολάσεως του Δάντη, όπου δαιμονισμένα όντα (;) τρέχουν αφηνιασμένα με γνώμονα μόνον την κακία και τον ρύπο ως ένδυμα και πνευματική (;) σύνθεση. Ας διαβάσουμε και ας φρίξουμε μαζύ.
Κατ’ αρχήν, ας διαβάσουμε τον «συγγραφέα» του «συγγράμματος» του ....
Κωνσταντίνου Θεοδωρίδη, «Η απάτη των Ευαγγελίων».
Γράφει, λοιπόν, ο… περισπούδαστος αυτός «λόγιος» σε ένα από τα κεφάλαια του βιβλίου του με τίτλο «Το ψυχολογικό προφίλ του Ιησού»:
«Ο Ιησούς έπασχε από θεομανία, (υπερβολική αφοσίωση στη θρησκεία). Μελέτες θεομανιακών που έγιναν στο νοσοκομείο ψυχικών νοσημάτων του Charenton απέδειξαν πως οι ασθενείς πιστεύουν ότι τους καλεί ο Θεός, πως δεν μπορεί να τους πειράξει τίποτε και πως θα ζουν για πάντα. Εκτός από τη θεομανία, ο Ιησούς έπασχε και από μεγαλομανία, όπως φαίνεται από τη δήλωσή του ότι θα είναι ο κριτής του σύμπαντος (Ιωάν. 5:27).
Ο Ιησούς επίσης έπασχε από παρανοϊκό ψευδαισθητικό σύνδρομο (Hallucinatory syndrome) που αποδεικνύεται από τα διάφορα οράματα που έβλεπε κατά καιρούς. Στη βάφτισή του βλέπει το Άγιο Πνεύμα κι ακούει τη φωνή του Θεού (Μαρκ. 1, 10-11), στην έρημο βλέπει τον ίδιο το σατανά (Ματθ. 4, 1-11, Λουκ. 4, 1-12) και στη Γεσθημανή βλέπει αγγέλους (Λουκ. 22, 43). Εκτός των άλλων, οι παραπάνω καθηγητές διέγνωσαν πως ο Ιησούς έπασχε από δρομομανία, ακατάσχετη δηλαδή επιθυμία για περπάτημα. Απόδειξη είναι τα συνεχή του ταξίδια από τη Ναζαρέτ στον Ιορδάνη, από εκεί στην έρημο, από εκεί στη Ναζαρέτ, στην Κανά, στην Καπερναούμ, στη Φοινίκη, στην Καισάρεια, στην Ιουδαία κ.τ.λ.
Τα λεγόμενα του Ιησού αναλύθηκαν λεπτομερώς από τους παραπάνω καθηγητές και κατέληξαν στο συμπέρασμα πως ήταν ένας εγωκεντρικός μανιακός, στερούμενος βαθύτατης σκέψης, χωρίς ειρμό στη σκέψη του και συχνά αμοραλιστής. Ο Binet – Sangle διαγιγνώσκει παράνοια στον Ιησού και διαπιστώνει πως είχε την πρώτη ηβηφρενική του κρίση όταν ήταν 12 ετών, στο ναό (η ηβηφρένεια είναι μία από τις 4 μορφές σχιζοφρένειας). Ο καθηγητής σχολιάζοντας σχετικά με τα δέκα τρία γνωστά μέλη της οικογένειας του Ιησού, αναφέρει πως όλοι τους ήταν ιδιαίτερα δεκτικοί στις προτάσεις των άλλων, ειδικά στα θρησκευτικά θέματα, κάτι που ο καθηγητής ονομάζει «ιησουιτικό ιεροσυγχροτισμό».
Με βάση τις πράξεις και τα λόγια του Ιησού, καταλήγει στο συμπέρασμα πως αυτός είχε σημαντικές συναισθηματικές μεταπτώσεις, ήταν αναποφάσιστος, παράλογος, αδιαφορούσε για τις γυναίκες και ότι το παραλήρημά του ήταν τεράστιο, χρόνιο, σημαντικό, πολυμορφικό και στη βάση αυτή διάγνωσή του είναι πως ο Ιησούς έπασχε από νοητικό εκφυλισμό. Η κακή ψυχική του υγεία του δημιουργεί ψυχοσωματικά φαινόμενα, όπως είναι η αιματίδρωση, στο όρος των Ελαιών (Λουκ. 22:44), ένα σπάνιο ιατρικό φαινόμενο που σχετίζεται με μεγάλο φόβο για το θάνατο ή για σωματικά μαρτύρια.
Ο Ιησούς πάσχει φανερά από Οιδιποδισμό, μία εξελιγμένη μορφή του συνδρόμου αυτοτραυματισμού, το μέγεθος του οποίου έφτανε στην ψύχωση, καθώς συμβουλεύει τους μαθητές του να βγάζουν τα μάτια τους και να κόβουν τα χέρια τους για να μην αμαρτάνουν». Διαβάστε τώρα τι λέει ο κ. Θεοδωρίδης και για τον Χριστό μας και για τους μαθητές Του:
«Όταν σκεπτόμαστε τους μαθητές του Ιησού, ο νους μας πάει σε μερικούς αγαθούς ανθρώπους που μαζί με τον Ιησού κήρυτταν την αγάπη και την ανοχή. Τα πράγματα όμως μέσα στο ευαγγέλιο εμφανίζονται λιγάκι… διαφορετικά. Μήπως οι μαθητές του Ιησού αποτελούσαν μια συμμορία μαχαιροβγαλτών, πρόθυμων να σκοτώσουν, αν χρειαζόταν; Άλλωστε, οι άνθρωποι αυτοί ήταν πάντοτε οπλισμένοι και μάλιστα με προτροπή του ίδιου τους του δασκάλου. Στη σκηνή της σύλληψης του Ιησού, έρχονται να συλλάβουν τον Ιησού.
Οι μαθητές βλέπουν τι πάει να γίνει και ρωτάνε: «Κύριε, να τους χτυπήσουμε με τα μαχαίρια;». «ιδόντες δε οι περί αυτών το εσόμενον είπον αυτώ: Κύριε, ει πατάξομεν εν μαχαίρα;» (Λουκ. 22:49). Κι ένας από τους μαχαιροβγάλτες, βγάζει το μαχαίρι του και κόβει το αυτί του δούλου του αρχιερέα. Βέβαια, ο Ιησούς το ξανακολλάει αλλά μόνον στο ευαγγέλιο του Λουκά. Στα υπόλοιπα ευαγγέλια ο δούλος μένει μ’ ένα αυτί λιγότερο. Από την ερώτηση που κάνουν, όχι ένας αλλά γενικά οι μαθητές («ιδόντες… είπον αυτώ») για να επιτεθούν με μαχαίρια, φαίνεται πως οι μαθητές οπλοφορούσαν.
Ο Ιησούς το γνώριζε αυτό; Φυσικά και το γνώριζε, αφού ο ίδιος τους είχε προτρέψει να προμηθευτούν μαχαίρι με κάθε θυσία, αφού τους είχε πει ρητά: «όποιος έχει χρήματα ας τα πάρει. Αυτός που δεν έχει, να πουλήσει το πανωφόρι του (ιμάτιο και να αγοράσει μαχαίρι. Και του λένε κάποιοι μαθητές: ορίστε κύριε, εδώ έχουμε δύο μαχαίρια. Κι αυτός είπε: Καλά είναι!» (Λουκ. 22:35-38). Ο Ιησούς, ο περίφημος κήρυκας της αγάπης, προτρέπει τους μαθητές του ν’ αγοράσουν μαχαίρια με κάθε θυσία, ακόμη και πουλώντας τα ρούχα τους.
Ακόμη κι αν σκοπεύει να τα χρησιμοποιήσει για άμυνα (πάντως, είχε σκοπό να τα χρησιμοποιήσει, διαφορετικά γιατί να τους βάλει να τ’ αγοράσουν και μάλιστα με κάθε θυσία;), πώς θα μπορούσε να συμβιβαστεί η προτροπή για αγορά όπλων με την υποκριτική εντολή «αν σε χτυπήσει κανείς στο μάγουλο να γυρίσεις και το άλλο;» (Λουκ. 6:29). Η συμμορία του Ιησού είχε πολύ συγκεκριμένα χαρακτηριστικά. Καθένα από τα μέλη της έπρεπε να πληροί τη βασική προϋπόθεση αν ήθελε να γίνει δεκτός ως μαθητής του Ιησού: «εάν έρθει κάποιος σε μένα και δε μισεί τον πατέρα του και τη μητέρα του και τη γυναίκα του και τα παιδιά του και τους αδελφούς του και τις αδελφές του και τον εαυτό του, δεν μπορεί να είναι μαθητής μου» (Λουκ. 14:26).
Άνθρωποι που μισούσαν όλο τον κόσμο ήταν οι μαθητές του Ιησού. Μαχαιροβγάλτες και μισάνθρωποι, όπως τα ίδια τα ευαγγέλια μας λένε. Ζωοκλέφτες και άρπαγες, θαυματοποιοί και τσαρλατάνοι, σύμφωνα με τις ίδιες τις πηγές του χριστιανισμού. Ενδεικτικό είναι το όνομα «Ισκαριώτης» που προέρχεται από τη λατινική λέξη «sicarius» όπως ονομάζανε οι Ρωμαίοι το στιλέτο που χρησιμοποιούσαν οι ζηλωτές. «Ισκαριώτης», ούτε λίγο ούτε πολύ, σήμαινε «μαχαιροβγάλτης».
Οι μαθητές όμως του Ιησού δεν ήταν 12 μόνο. Εκτός απ’ αυτούς, στρατολόγησε άλλους 70 που παριστάνανε τους τυφλούς και τους μουγγούς στις πόλεις που επισκεπτόταν ο Ιησούς, ώστε να τους θεραπεύει. Στις πόλεις που είχε σκοπό να επισκεφτεί έστελνε δύο – δύο απ’ αυτούς τους 70». Εάν έχετε (ακόμη) κουράγιο μπορείτε να διαβάσετε και το «σύγγραμμα» του έτερου υπαλλήλου των Εβραιοσιωνιστών, συγκεκριμένα ενός Βρετανοεβραίου ονόματι Huch Schonfield με τίτλο «Η συνωμοσία του Πάσχα», όπου ο… ποιητής επιχειρεί να μας παρουσιάσει τον Χριστό μας ως ένα άθλιο καιροσκόπο και αγύρτη που βασιζόμενος στις προ αυτού προφητείες ερμήνευε τα γεγονότα κατά το δοκούν και πάντοτε υπό την έννοια του στενού συμφέροντός του, ενώ σε ό,τι αφορά τα γνωστά θαύματά Του, ο «συγγραφεύς» τονίζει ότι ο Ιησούς ήταν γνώστης «της τεχνικής της θεραπείας των ασθενών».
Τι να πει και τι να γράψει κανείς μπροστά στο απύθμενο θράσος και το υβρεολόγιο εναντίον του Αρχηγού της Πίστεώς μας και από τον συγκεκριμένο «κύριο».
Επειδή έτυχε να διαβάσω το βιβλίο, το οποίο θεώρησα εξαιρετικό, τόσο από άποψη έρευνας όσο και από τον τρόπο συγγραφής, θα ήθελα να επισημάνω δυο-τρία πράγματα. Κατ'αρχήν το "ψυχολογικό προφίλ" του Ιησού δεν είναι του κ. Θεοδωρίδη αλλά τεσσάρων διακεκριμένων ψυχιάτρων των αρχών του αιώνα, των οποίων την άποψη απλά αναφέρει ο συγγραφέας. Οπότε, τα παράπονά σας σ'αυτούς.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεύτερο, όλα τα παραπάνω που παραθέτετε, βρίσκονται μέσα στα ευαγγέλια. Το ότι δεν τα έχετε διαβάσει, δε σημαίνει ότι δεν τα έχουν διαβάσει κι άλλοι.
Τρίτον, δεν μας λετε πού ακριβώς διαφωνείτε με τα παραπάνω. Δεν είχε ο Ιησούς 70 μαθητές; Δεν έβαλε τους μαθητές του να οπλοφορούν;
Και τέταρτο και σημαντικό: Είναι δυνατόν άνθρωποι όπως οι Χριστιανοί, που λατρεύουν έναν Εβραίο θεό, που έχουν κοινά ιερά βιβλία με τους Εβραίους, που δοξολογούν το εβραίο θεό τους στα εβραϊκά στις εκκλησίες τους ("αλληλούια" σημαίνει επί λέξει: "Δοξολογείτε τον Γιαχ" (Γιαχωβά)), που δίνουν εβραϊκά ονόματα στα παιδιά τους (π.χ. "Ιωάννης", που σημαίνει "ο Γιαχωβάς ελέησε"), που γιορτάζουν εβραϊκές γιορτές, που θεωρούν τους προπάτορες των Εβραίων και δικούς του προπάτορες, όπως π.χ. τον Αβραάμ που εξέδιδε τη γυναίκα του για μερικές καμήλες και καναδυο βόδια), που αναθεματίζουν τους Έλληνες φιλοσόφους στις εκκλησίες τους την Κυριακή της Ορθοδοξίας, που το επίσημο όργανο του πατριαρχείου Ιεροσολύμων ονομάζεται "Νέα Σιών".... να κατηγορούν άλλους για Εβραιοσιωνισμό.
Οι μόνοι Εβραιοσιωνιστές είναι οι Χριστιανοί. Γιατί, όπως αναφέρει και η νομοθεσία του Βυζαντίου και όπως έδειξαν οι 6,5 αιώνες διωγμών των Ελλήνων από τους χριστιανούς, Έλληνες και χριστιανοί είναι έννοιες ασύμβατες.
Kαλέ μου φίλε 'Ανώνυμε' μάθε στοιχειώδη θεολογία, και μην επαναλαμβάνεις την γνωστή ημιμαθή συνθηματολογία που σου έμαθαν οι αρχαιολάτρες...
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο θέμα δεν είναι θεολογικό. Και στο παραπάνω βιβλίο δεν ασχολείται κανείς με θεολογικά ζητήματα. Είναι επιλογή του καθενός να είναι Ιουδαιοχριστιανός ή Έλληνας και να πιστεύει ότι ο ασιάτης Γιαχωβάς είναι ο θεός του. Το βιβλίο καταπιάνεται ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ με την ιστορικότητα των αναφερομένων στον Ιησού.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπλά, ο όρος "Εβραιοσιωνιστής" που χρησιμοποιήσατε αποτελεί μνημείο θράσους. Δυο παρατηρήσεις μόνο:
1. Πού ακριβώς διαφωνείτε μ'αυτά που παραθέτετε παραπάνω, σχετικά με το βιβλίο "Η απάτη των ευαγγελίων";
2. Όταν λέτε "αρχαιολάτρες" εννοείτε αυτούς που λατρεύουν την ελληνική αρχαιότητα, σε αντίθεση με τους χριστιανούς που λατρεύουν την εβραϊκή αρχαιότητα;
Θα ήταν πάντως ενδιαφέρον να μας διδάξετε "στοιχειώδη θεολογία", έτσι για να μάθουμε και μεις οι ημιμαθείς τι σας μαθαίνουν οι διάφορες απολογητές της συμφοράς. Είμαι πρόθυμος για κάθε διάλογο πάνω στην "στοιχειώδη θεολογία" που αναφέρετε... Αλλά κάτι μου λέει πως ήταν πυροτέχνημα... :)
Τα θέματα αυτα έχουν λυθεί.Όποιος δεν θέλει να τα καταλάβει(και δικαιωμα του),ας μην καταλαβαινει, και ας επιμενει σε ιδεολογικες εθνοφυλετικες αγκυλώσεις.Η εννοια της οικουμενικοτητας ειναι δυσκολη να κατανοηθει, οταν δεν ξερει καποιος,και απλα αναπαραγει λιβελλογραφηματα.Χαιρετώ!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤελικα, είχα δίκιο. Τα περί "στοιχειώδους θεολογίας" ήταν πυροτέχνημα, ναι; Χαιρετώ και γω :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα κάνω μια απλή σκέψη, που έρχεται αμέσως στο μυαλό ενός ανθρώπου που διαβάζει την παράθεση από το εν λόγω βιβλίο, ανώνυμε υποστηρικτή του λιβελογραφήματος:
ΑπάντησηΔιαγραφήΠώς είναι δυνατόν "συμμορία μαχαιροβγαλτών" να ψάχνουν τελευταία στιγμή να βρουν μαχαίρια και να υποχρεώνονται να πουλήσουν τα πανωφόρια τους για να αγοράσουν δυο μαχαίρια για όλη τη "συμμορία";
Τι σόι συμμορία μαχαιροβγαλτών ήταν αυτή χωρίς μαχαίρια;
Επίσης, ο λιβελογράφος, διαστρεβλώνει τα γεγονότα και παρουσιάζει τους μαθητές του Ιησού να επιτίθενται, ενώ γνωρίζουμε πολύ καλά πως οι ίδιοι οι μαθητές ευρίσκοντο σε δεινή θέση ενώπιον ενός όχλου με άγριες διαθέσεις που είχε πάει να συλλάβει το Διδάσκαλό τους.
Αν, κάποια στιγμή, καταφέρετε και απαλλαγείτε από τα διάφορα ρατσιστικά σύνδρομα που σας διακατέχουν και κάνουν αρεστό σε σας το εν λόγω λιβελογράφημα, ελπίζω πως θα μπορέσετε να διακρίνετε τις προθέσεις του λιβελογράφου.
Να κάνω και γω μια σκέψη. Εφ'όσον δεν έχεις διαβάσει το πλήρες κείμενο του βιβλίου, αγαπητέ ανώνυμε, παρά μόνον όσα επιλεκτικά παραθέτουν οι χριστιανοπαπαγάλοι (οι οποίοι προφανώς φαίνεται να απευθύνονται σε άνοες), πώς καταφέρνεις και κάνεις κριτική πάνω σε ένα θέμα που αγνοείς;
ΑπάντησηΔιαγραφήΕπί του προκειμένου τώρα. Αν είχες διαβάσει το βιβλίο και δεν σχολίαζες αυτά που βλακωδώς παραθέτουν οι γνωστοί Ιουδαιοχριστιανικοί κύκλοι (οι οποίοι παρεμπτιπτόντως, όντες Εβραιοτραφείς, κατηγορούν τους άλλους για ... "Εβραιοσιωνιστές"), θα έβλεπες πως ο συγγραφέας του βιβλίου, δεν παρουσιάζει τους υποτιθέμενους μαθητές του Ιησού ούτε σαν επιτιθέμενους, ούτε σαν αμυνόμενους. Τους παρουσιάζει απλά σαν ΟΠΛΙΣΜΕΝΟΥΣ.
Επίσης, σύμφωνα με το Λουκά, δεν πούλησαν τα πανωφόρια τους για να αγοράσουν δυο μαχαίρια. Την ώρα που δίνεται η εντολή, οι μαθητές έχουν ΗΔΗ δύο μαχαίρια. Οχι μόνο διαστρεβλώνεις αυτά που γράφει το εν λόγω βιβλίο (το οποίο δεν έχεις διαβάσει) αλλά διαστρεβλώνεις κι αυτά που γράφει το ευαγγέλιο (το οποίο επίσης δεν έχεις διαβάσει, απ'ό,τι φαίνεται). Κατά τα άλλα κατηγορείς τους άλλους για διαστρεβλωτές...
Την επόμενη φορά που θα έχεις την ιδέα να σχολιάσεις ένα κείμενο, φρόντισε πρώτα να το έχεις διαβάσει.