Τον Παντελή τον γνώρισα το 1990 τη βραδιά των γενεθλίων μου. Τον έφερε στο σπίτι μια κοινή μας φίλη. Από τότε πέρασαν 22 χρόνια, με τη φίλη χαθήκαμε, αλλά όχι και με τον Παντελή. Ακόμα κι όταν δεν τον συναντάω τυχαία εν πλω, (εγώ για Μυτιλήνη, εκείνος για Χίο), είναι πάντα «παρών». Χωρίς σκάνδαλα και χωρίς προκλητικές δηλώσεις, όπως πολλοί συνάδελφοί του. Μόνο με τα τραγούδια του. Και την αλήθεια του. Σε έναν κόσμο και σε μια καθημερινότητα που έχουν έρθει τα πάνω κάτω, χαίρομαι πραγματικά όταν κάποιοι άνθρωποι παραμένουν συνεπείς σε όσα πίστευαν. Παντελή σ’ ευχαριστώ. Κρατάω ακόμα στο μυαλό μου την τελευταία φράση σου και μακάρι να την θυμηθούν όλοι, την ώρα που θα βρεθούν πάνω από την κάλπη.
«Μην αφήνεις τον μέτριο να αποφασίζει για σένα»!!!
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου