Οι (απλήρωτοι) εργαζόμενοι είχαν τουλάχιστον ειδοποιηθεί να πάρουν τα προσωπικά τους αντικείμενα. Ο ναός του Life style , εκεί που λατρεύτηκαν με περισσή κουφόνοια εκατοντάδες κοσμικοί, όπου άνθρωποι έγιναν νούμερα διεκδικώντας μια φωτογραφία και ένα δίστηλο, εκεί που οι καμποτίνοι ένοιωσαν πριμαντόνες και ζεν πρεμιέ, άρχισε να αδειάζει.
Ο Πέτρος, το παιδί από το Βόλο, που πέρασε τα παιδικά του χρόνια στα μπλόκια του λιμανιού παίζοντας πόλο, ο φοιτητής που τα πέρναγε δύσκολα στη Γαλλία, αυτός που το 1987 εξέδωσε το ΚΛΙΚ και το έκανε πρώτο σε κυκλοφορία περιοδικό, διέγραψε μια μεγάλη πορεία στο ελληνικό στερέωμα των εκδόσεων.
ΚΛΙΚ και ΚΛΙΚ FM- το μεγαλύτερο μουσικό ραδιόφωνο της εποχής, τα περιοδικά MEN και DIVA., η ΙΜΑΚΟ με τα Nitro και DownTown, το Nitro radio, το Esquire, το InStyle, το OK!, το People, τον Sfera FM και τον Derti FM και μερικές ιστοσελίδες όπως οι Yupi.gr, Downtown.gr, Stylista.gr, Thea.gr, Greekbooks. Βρέθηκε ανάμεσα στους ισχυρούς του χρήματος και της πολιτικής, αν και δόξαζε εκκεντρικούς, φελλούς και καλλιπάρειους νεαρές που δεν κοκκίνιζαν να κυκλοφορούν με λιγότερα από τα απαραίτητα για τον ύπνο.
Τα παιδικά χρόνια στον Βόλο και τα φοιτητικά στη Γαλλία, διάνθιζαν πλέον life style συνεντεύξεις- μεγάλωναν περαιτέρω τη μεγαλοσύνη του.
Ο Πέτρος έβγαζε τη γλώσσα σε όλους και όλοι σώπαιναν. Ζούσε σε μονοκατοικία στη Φιλοθέη, είχε βίλλα στα Χουλάκια στη Μύκονο, αγόρασε φουσκωτά του μισού εκατομμυρίου, τα παπούτσια Allen Edmonds και το κρέας Black Angus- ένας αστικός μύθος τον ήθελε να το προμηθεύεται από το εξωτερικό.
Το ταλέντο του, το ανακάλυψε και το αξιοποίησε ο Τερζόπουλος. Στη συνέχεια χρηματοδότησαν οι Δάκης Ιωάννου και Πάνος Μαρινόπουλος, το «Ι» και το «ΜΑ» της ΙΜΑΚΟ. Επί σειρά ετών ο Κωστόπουλος ήταν ο αρχηγός. Η ζωή είναι πολύ μικρή για να είναι μίζερη- έλεγε αντιγράφοντας το σλόγκαν γαλλικής εταιρείας ρούχων «η ζωή είναι πολύ μικρή για να είναι θλιμμένη». Χιλιάδες έφηβοι αλλά και μεγαλύτεροι, τα καλοκαίρια έμπαιναν στα καράβια για τη Μύκονο και την Πάρο, με τα περιοδικά του στα χέρια.
Τα μπαρ που δεν ανέφερε ο Κωστόπουλος θεωρούνταν ως… μη υπάρχοντα. Λίγα χρόνια μετά την εξαγορά της εταιρείας από τους Ιωάννου και Μαρινόπουλο, άρχισαν να διαφαίνονται τα πρώτα προβλήματα. Ο Πέτρος όμως, ήταν ένας από αυτούς- τους πλούσιους εννοώ. Σε διπλανές ξαπλώστρες απολάμβαναν τον ήλιο στην Ψαρού. Μπορούσε να δανειστεί για να στηρίξει την επιχείρησή του. Οι παχιές αγελάδες όμως πέθαναν και μετά ήρθαν τα χρόνια του Μνημονίου. Οι πωλήσεις έπεσαν, μαζί τους και οι διαφημίσεις.
Και ο Κωστόπουλος δεν μπορούσε πλέον να ξαναδανειστεί. Και χθες το απόγευμα, οι εργαζόμενοι της ΙΜΑΚΟ, έπιναν καφέ απέναντι από τα ερημωμένα γραφεία, έχοντας εκείνο το βλέμμα το χαμένο στα μάτια. Τα μεγάλα θύματα μιας απίστευτης ιστορίας με πολύ ψεύτικο λούστρο και τόνους χρυσόσκονη. Και με έναν άνθρωπο που πίστεψε ότι έγινε βασιλιάς, αλλά τον… έφαγε ο λύκος.
Χριστίνα Αναστασίου
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου