Τι σε οδήγησε στο να γίνεις ηθοποιός;
Ήταν τυχαίο. Δεν ήξερα τι ήθελα να γίνω. Ήθελα να γίνω διάφορα πράγματα. Από ναυτικός, μηχανικός αυτοκινήτων μέχρι και παπάς. Η αγάπη μου γι’ αυτή τη «δουλειά» γεννήθηκε λόγω της αγάπης μου απέναντι στο τελετουργικό, τη λειτουργία στην εκκλησία, το δρώμενο. Ήμουν παπαδάκι.
Είσαι δηλαδή βαθιά θρησκευόμενος...
Θρησκευόμενος, όχι θρησκόληπτος. Πιστεύω βαθιά. Συνυπάρχω, βέβαια, με έναν άνθρωπο που δεν πιστεύει: τη γυναίκα μου. Είναι άθεη. Δεν παντρευτήκαμε στην εκκλησία. Κάναμε πολιτικό γάμο. Τα παιδιά, όμως, βαφτίστηκαν στην εκκλησία, κανονικά – το μοιράσαμε. Εγώ πάω στην εκκλησία. Η Άννα όχι.
Μπορεί κανείς πραγματικά να τα «μοιράσει» αυτά μέσα σε ένα γάμο;
Και βέβαια μπορεί. Είναι ένα καθαρά ιδεολογικό θέμα, θέμα λειτουργικότητας. Εγώ βλέπω τη λειτουργία των πραγμάτων μέσα από ένα «δρόμο», εκείνη μέσα από έναν άλλο. Αν υπάρχουν κοινές αξίες...
Τι άλλο θα μπορούσε να σε φέρει σε σύγκρουση με την Άννα-Μαρία;
Πολλά πράγματα. Δεν είμαστε καθόλου ίδιοι άνθρωποι με τη γυναίκα μου. Η Άννα είναι ροκ τύπος. Όταν τη γνώρισα, της άρεσε να πηγαίνει σε συναυλίες, εμένα πάλι όχι. Σε κόντρα όμως δεν σε φέρνουν οι ιδεολογίες, αλλά η καθημερινότητα. Όλα τα ζευγάρια έχουν τη δική τους καθημερινότητα.
Ήταν κεραυνοβόλος ο έρωτάς σας;
Έγινε μέσα μου κάτι μαγικό. Το πώς δεν το ξέρω. Έγινε γρήγορα, με μεγάλη ταχύτητα. Τόσο γρήγορα που ούτε κι εμείς καταλάβαμε καλά καλά πόσο γρήγορα έγιναν όλα. Στους δύο πρώτους μήνες της σχέσης μας περιμέναμε ήδη το πρώτο μας παιδί. Ήμασταν και οι δύο έτοιμοι να περάσουμε σε μία άλλη φάση ζωής. Και νομίζω πως οι άνθρωποι έτσι συναντιούνται. Λειτουργεί ο νόμος της «κοινής επιθυμίας» και της «κοινής χημείας».
Υπάρχουν συνταγές επιτυχίας μέσα σε ένα γάμο;
Στη ζωή ή είσαι παρών ή δεν είσαι. Αν είσαι παρών, πάντα προσπαθείς με τα λάθη και τα σωστά σου να είσαι όσο περισσότερο μπορείς εκεί, με τους λιγότερους συμβιβασμούς. Γιατί οι σχέσεις είναι ενεργητικά πράγματα, δεν είναι παθητικά. Πρέπει να ρισκάρεις για να τις έχεις.
Πηγή: Yupi.gr
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου