Πρόκειται για ένα αδικαιολόγητο χάσμα που διατηρείται εδώ και χρόνια: ίδια προϊόντα, ίδιοι παραγωγοί, ίδιο μέγεθος συσκευασίας, διαφορετικές όμως τιμές. Πολυεθνικοί όμιλοι που κατέχουν μονοπωλιακή ή ολιγοπωλιακή θέση στην αγορά εξακολουθούν να διαμορφώνουν υψηλά περιθώρια κέρδους, παρά την καταρρακωμένη αγοραστική δύναμη των ελληνικών νοικοκυριών.
Ηταν το 2008, όταν δειγματοληπτική έρευνα του Βιομηχανικού Επιμελητηρίου Αθηνών αποκάλυπτε ότι ο Ελληνας πληρώνει μια οδοντόκρεμα Colgate 20,4% υψηλότερα από τον Ισπανό. Τρία χρόνια αργότερα, σύμφωνα με τιμοληψίες της Υπηρεσίας Εποπτείας Αγοράς του υπουργείου Ανάπτυξης και Ανταγωνιστικότητας, το χάσμα έχει απλά μεγαλώσει στο 25,24%, ενώ η τιμή του είναι κατά 45,9% υψηλότερη από ό,τι στη Βρετανία.
Τέτοιες «τρελές» διαφορές στην τιμολόγηση παρατηρούνται και σε άλλα προϊόντα. Για παράδειγμα, η συσκευασία ενός λίτρου του γάλακτος Becel στοιχίζει 2,66 ευρώ στην Ελλάδα, είναι δηλαδή 84,72% ακριβότερη από την Αγγλία και 11,76% από την Ισπανία. Τα δημητριακά της Kellogs (Special K) αξίζουν... ειδικά για εμάς 34,48% περισσότερο από ό,τι για τους Ισπανούς και 14,13% από ό,τι για τους Αγγλους. Ακόμη πληρώνουμε 7,24 ευρώ, δηλαδή 46% ακριβότερα από τους Αγγλους και 28,17% από τους Ισπανούς το απορρυπαντικό πλυντηρίου Calgon.
Μέρος της εκτόξευσης μπορεί να αποδοθεί και στον υψηλότερο ΦΠΑ (13% στη χώρα μας, έναντι 8% σε Ισπανία και 5% σε Βρετανία), η ακρίβεια όμως -συγκεκριμένα στα προϊόντα των πολυεθνικών- οφείλεται κατά κύριο λόγο στην τιμολογιακή πολιτική των εταιριών. Το συνολικό κόστος του καλαθιού των ελληνικών νοικοκυριών θα ήταν πραγματικά δυσβάσταχτο αν δεν μειωνόταν σημαντικά λόγω των χαμηλότερων τιμών των οπωροκηπευτικών (από -14% έως -63%).
Νεκταρία Σταμούλη
http://www.dimokratianews.gr/
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου