22/09, 11:45. Εκεί στην πράσινη κυβέρνηση είναι μια ωραία ατμόσφαιρα. Ο αρχηγός είναι άφαντος, ο αναπληρωτής πρωθυπουργός δίνει το ένα ρεσιτάλ γκάφας μετά το άλλο και ο έτερος ογκόλιθος βρίσκεται σε βαθιά κατάθλιψη. Ούτε μια σοκαριστική ατάκα τον τελευταίο μήνα… Οι δελφίνοι ακονίζουν τα μαχαίρια και βάλλουν όλοι εναντίον όλων. Οι βουλευτές, αυτοί οι αγνοί στρατιώτες της παράταξης, που θυσιάζονται για τη σωτηρία της χώρας, βρίσκονται σε υπαρξιακό σταυροδρόμι: Να πράξουν το αυτονόητο, αυτό που όλο και πιο έντονα τους φωνάζει αυτή η ενοχλητική φωνή μέσα τους, ή να κοιτάξουν το τομάρι τους και να κρατήσουν την κουτάλα λίγο ακόμα, όσο πάει, γιατί βάρδα μη γίνουν εκλογές…
Η τελευταία παράτα λέγεται ανακοίνωση των νέων μέτρων – ημίμετρων. Δε ξέρει κανείς αν πρέπει να κλάψει ή να γελάσει. Και λέμε ‘’ημίμετρων’’, καθώς η τρόικα δεν έχει ακόμα αποδεχθεί την κυβερνητική ‘’λογική’’. Είναι παραπάνω από πιθανό, ότι τη Δευτέρα, μετά και τη νέα ‘’διαπραγμάτευση’’ του κ. Βενιζέλου σε ανώτατο επίπεδο, τα μέτρα να αλλάξουν προς το επαχθέστερο.
Καλές οι επικοινωνιακές εξάρσεις, αλλά η πραγματικότητα είναι πραγματικότητα. Και η ρουφιάνα η πραγματικότητα δε λέει να δείξει έλεος στο ταλαίπωρο ΠΑΣΟΚ. Γιατί οι αγορές έχουν ήδη προεξοφλήσει το μοιραίο και απλώς περιμένουν και πιέζουν για το χρόνο εκδήλωσης.
Η μεγαλύτερη γκάφα του κ. Βενιζέλου, που γενικότερα έχει τη φήμη ευφυούς ανδρός, είναι αυτή η αναβλητικότητα. Ότι ενώ γνωρίζει πολύ καλά ότι επίκειται χοντρή αναδιάρθρωση, επιμένει στην τακτική της παράτασης, λες και θα γίνει κανένα θαύμα. Και, προκειμένου να κερδίσει την παράταση αυτή, δείχνει διατεθειμένος να αυτοεξευτελίζεται καθημερινά και να ταπεινώνει δίχως αιδώ τους Έλληνες στο σύνολό τους.
Μετά λοιπόν και το τελευταίο σοκ και καθώς πλέον γνωρίζουμε όλοι πολύ καλά ότι δεν θα είναι το τελευταίο, δικαίως αναρωτιόμαστε πόσο ακόμα θα τους υπομένουμε. Χωνέψαμε το ΔΝΤ, κατάπιαμε το μνημόνιο, σχεδόν ξεχάσαμε τις γκάφες του Παπακωνσταντίνου (μπρρρ), υπομείναμε το χάος στην αγορά, σοκαριστήκαμε με τη βλακεία του 23% στην εστίαση, εξοικειωθήκαμε με τις απολύσεις, εξοργιστήκαμε με τη ληστεία των ακινήτων και τώρα μας ζητάνε να τα ξεχάσουμε όλα αυτά για να έρθουμε αντιμέτωποι με την πραγματικότητα ενός χειμώνα που μοιάζει ανατριχιαστικά με εκείνον του ’41.
Διαβάζοντας την ανακοίνωση – μνημείο αναλγησίας φασιστικού καθεστώτος, μπορούμε να είμαστε σίγουροι για δύο πράγματα:
1. Κανένας Έλληνας που σέβεται τον εαυτό του, την οικογένειά του και την ιστορία του, δεν πρόκειται να ενδώσει στον εκβιασμό
2. Αν τελικά αναγκαστεί να ενδώσει (υπό την άσκηση βίας και μόνο έτσι), το αποτέλεσμα θα είναι και πάλι ένα τεράστιο μηδενικό ή, για την ακρίβεια, ένα τεράστιο (νέο) έλλειμμα που θα προστεθεί στο προηγούμενο.
Κακοφωνίξ
- Blogger Comment
- Facebook Comment
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης
(
Atom
)
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου