Ένα λογικό επιχείρημα για την ύπαρξη του Θεού

Στις ημέρες μας θεωρείται ότι τα θρησκευτικά επιχειρήματα για διάφορα θέματα στερούνται λογικής. Στις δυτικές κοινωνίες οι περισσότεροι πιστεύουν ότι η πλειοψηφία των θεωριών που υποστηρίζονται από θρησκείες βασίζονται αποκλειστικά σε μια πίστη που δεν έχει θεμέλια ικανά να στηρίξουν τα δογματικά τους πιστεύω. Είναι όμως αυτός ο ισχυρισμός βάσιμος;

Σε αυτούς που πιστεύουν στην ύπαρξη του Θεού φαίνεται ότι η πραγματικότητα είναι αντίστροφη, από την άποψη ότι θα απαιτούνταν μια παράλογη αποδοχή της θεωρίας του νατουραλισμού1 ώστε να διαψευστεί οτιδήποτε αφορά το υπερφυσικό.
Ο Moshe Averick προσπαθεί να αποδομήσει τα δημοφιλή επιχειρήματα που υποστηρίζουν τη νατουραλιστική θεωρεία σχετικά με την προέλευση της ζωής στη Γη και επιδεικνύει ταυτόχρονα το υψηλό νοητικό σθένος της θεωρίας του θεϊσμού2. Το παρών άρθρο αποτελεί παράφραση της ανάλυσης που παρουσιάζει στο βιβλίο του "Nonsense of a High Order" σχετικά με το ζήτημα της προέλευσης της ζωής, ερχόμενος σε αντιπαράθεση με τους υποστηρικτές της θεωρίας του νατουραλισμού της επιστημονικής κοινότητας.


Κάποιος θα υπέθετε ότι στις περίπου έξι δεκαετίες που έχουν περάσει από τότε που ανακαλύφθηκε το μόριο του DNA από τους Watchon και Crick, και έχοντας πραγματοποιηθεί εκτενές έρευνες με στόχο την ανακάλυψη της προέλευσης της ζωής, θα έπρεπε να είχαν βρεθεί τουλάχιστον μερικά αδιάσειστα στοιχεία που θα μπορούσαν να δώσουν απαντήσεις στο ερώτημα. Η αλήθεια όμως είναι ότι το μόνο που συναντάμε είναι επιστήμονες που αδυνατούν να δώσουν κάποια εξήγηση. Ακόμα και ανάμεσα σε επιστημονικούς κύκλους, οι ελάχιστες θεωρίες που παρουσιάζονται ανατρέπονται άμεσα.

Οπότε πως μπορεί ένας μη θρησκευόμενος επιστήμονας να ικανοποιηθεί με μια τόσο φτωχή συγκομιδή αποδείξεων; Κάποιοι φαίνεται ότι έχουν αναγνωρίσει το αδιέξοδο και έχουν αποδεχθεί την ανάπτυξη μιας επιστημονικής εκδοχής της «πίστης»:

"Πρέπει να συμπεράνουμε ότι... ένα σενάριο που να υποστηρίζει ότι η εμφάνιση της ζωής στη γη είναι αποτέλεσμα τυχαίων και φυσικών φαινομένων, και το οποίο να βασίζεται σε απτά δεδομένα και όχι στην πίστη, δεν έχει γραφτεί ακόμη" (Dr H.P. Yockey, φυσικός).

"Η θεωρία πίσω από τη θεωρία είναι ότι πρέπει να καταλήγουμε σε συμπεράσματα που μπορούν να επαληθευτούν. Αλλιώς δεν διαφέρουν καθόλου από την πίστη. Καλύτερα να θεωρείται ένα συμπέρασμα ως θρησκεία από τη στιγμή που δεν υπάρχουν αποδείξεις για να το υποστηρίξουν", (Dr. J. Craig Venter, βιολόγος).

Σε αυτό το σημείο έγκειται το πρόβλημα: Απλά δεν υπάρχουν καθόλου αποδεικτικά στοιχεία. Κανείς από τους επιστήμονες που υποστηρίζουν την θεωρία του νατουραλισμού δεν έχει την παραμικρή ιδέα για το πως μπορούμε να απαντήσουμε στην πιο βασική ερώτηση: Πώς εμφανίστηκε η ζωή στον πλανήτη μας; Κάποιος που δεν πιστεύει στην ύπαρξη του Θεού βρίσκεται αντιμέτωπος στο εξής δίλημμα: Να δεχθεί ως αντικείμενο "πίστεως" ότι η επιστήμη κάποια στιγμή θα φτάσει σε ένα λογικό, νατουραλιστικό συμπέρασμα λύνοντας το αδιέξοδο στο οποίο βρίσκεται σήμερα ή, να επιλέξει να πιστέψει τις αμυδρά ελάχιστες πιθανότητες ότι η νοητική ικανότητα, η πολυπλοκότητα και το μυστήριο της ζωής εμφανίστηκαν τυχαία; Κάτι που θα δημιουργεί επιπλέον ερωτηματικά:

"Ας υποθέσουμε ότι παίρνουμε το επιτραπέζιο παιχνίδι Scrabble ή οποιοδήποτε άλλο παιχνίδι λέξεων, και έχουμε κυβάκια με γράμματα από όλες τις γλώσσες του κόσμου. Τα ανακατεύουμε, παίρνουμε μια χούφτα από τον σωρό, τα σκορπάμε κάτω και τα γράμματα πέφτουν σε μία σειρά που σχηματίζει τις λέξεις "να ζεις κανείς ή να μη ζει, ιδού η απορία". Περίπου ίδιες είναι οι πιθανότητες για να εμφανιστεί ένα μόριο ριβονουκλεϊκού οξέως (RNA) στη γη", (Dr. Robert Shapiro, καθηγητής χημείας, πανεπιστήμιο Νέας Υόρκης).

Αναρωτηθείτε, μήπως πιστεύετε στο μόριο του ριβονουκλεϊκού οξέως; Μήπως αποδέχεστε το παράδειγμα του Dr. Shapiro με το scrabble ως κάτι που πράγματι μπορεί να συμβεί; Οι περισσότεροι άνθρωποι ενστικτωδώς αναγνωρίζουν ότι δεν αποτελεί μια λογική εξήγηση που μπορεί να υποστηρίξει κάποιος. Όλοι μας ξέρουμε ότι αν κάποιος κερδίζει συνεχώς στα χαρτιά σε ένα καζίνο, το προσωπικό ασφαλείας θα τον πετάξει έξω. Όσο και αν προσπαθήσει να τους πείσει ότι είναι στατιστικά πιθανόν να τραβάει 21 επί τρεις ώρες συνεχώς δεν πρόκειται να βρει το "δίκιο" του. Παρόλα αυτά πολλοί προτείνουν να αποδεχτούμε αυτές τις πιθανότητες. Η επακόλουθη λογική παραφωνία φαίνεται να έχει αρνητική επίπτωση σε εκείνους που υποστηρίζουν το επιχείρημα:

"Αυτό το εριστικό περιβάλλον είναι που οδηγεί μερικούς επιστήμονες να γράφουν και να συζητούν για την προέλευση της ζωής με δογματικό και φανατισμένο τρόπο, όμοια με τους αντιπάλους τους που πιστεύουν στη θεωρία της δημιουργίας και που τόσο περιφρονούν." (Dr Andrew Scott, χημικός)

Αυτή η αναπόφευκτη πρόκληση είναι που οδηγεί, κατά τα άλλα λαμπρές διάνοιες, να επινοήσουν τόσο παράξενες και αθεμελίωτες θεωρίες όπως της πανσπερμίας3 – ότι δηλαδή η ζωή στη γη προήλθε από εξωγήινες μορφές ζωής - που υποστηρίζει ο βραβευμένος με Νόμπελ βιολόγος Francis Crick, και μερικές φορές ο Richard Dawkins. Ένα άλλο παράδειγμα αποτελεί η πολυσυμπαντική θεωρία. Κάποιες φορές αυτοί οι ερευνητές φαίνεται ότι κατανοούν το πόσο απίθανες είναι οι θεωρίες τους που στέφονται προς μη επιστημονικό λεξιλόγιο για να τις εξηγήσουν:

"Ένας ειλικρινής άνθρωπος, έχοντας όλη τη γνώση που έχουμε στη διάθεσή μας αυτή τη στιγμή, μπορεί απλώς να δηλώσει ότι κατά κάποια έννοια η προέλευση της ζωής φαίνεται προς το παρόν να αποτελεί ένα θαύμα." (Francis Crick)

Παραδόξως, ακόμα και ο Richard Dawkins έχει γράψει ότι, "Δεν μπορώ να φανταστώ τον εαυτό μου να είμαι άθεος πριν το 1859". Ο λόγος; Επειδή το 1859 ο Δαρβίνος έκδωσε το βιβλίο "η προέλευση των ειδών". Και λοιπόν; Όλη αυτή η συζήτηση γίνεται ούτως ή άλλως έξω από το πλαίσιο της εξέλιξης. Η εξέλιξη μπορεί να ξεκινήσει μόνο από την στιγμή που υπάρχει ένα τρομερά πολύπλοκο, αυτοαναπαραγόμενο, ζωντανό κύτταρο, με το οποίο να μπορούμε να δουλέψουμε. Η προέλευση αυτού του πρώτου κυττάρου, όχι αυτό που συμβαίνει μετά – αποτελεί τη θεμελιώδη βάση διαφωνίας μεταξύ των υποστηριχτών της ύπαρξης του Θεού και των άθεων. Κάνω αυτή τη δήλωση γνωρίζοντας πλήρως το γεγονός ότι οι επιστήμονες παίρνουν ως δεδομένο την ύπαρξη των αυτοαναπαραγόμενων μορίων που οδηγούν στην εμφάνιση ενός βακτηρίου με DNA, αλλά αυτό απλά οδηγεί την ερώτηση ένα βήμα πίσω. Δεν υπάρχουν αποδεικτικά στοιχεία ότι τέτοιου είδους μόρια μπόρεσαν ποτέ ή θα μπορούσαν κάποια στιγμή στο μέλλον να δημιουργηθούν αυτοβούλως στην προ-βιολογική γη. Επιπλέον, ακόμα και ο Dawkins παραδέχεται με ειλικρίνεια ότι, "Δεν ξέρω πως ξεκίνησε, ούτε υπάρχει κάποιος που να γνωρίζει".

Όλα τα δεδομένα οδηγούν με ένα προφανή και πεντακάθαρο τρόπο σε μια υπερφυσική εξήγηση για την προέλευση της ζωής. Αν δεν υπάρχει καμία νατουραλιστική εξήγηση και η πιθανότητα ότι η "τύχη" έπαιξε κάποιο ρόλο είναι υπερβολικά μικροσκοπική, τότε είναι απολύτως λογικό να υποστηρίξει κάποιος ότι κάποια συνειδητή υπερδιάνοια (που μερικοί από εμάς αποκαλούν Θεό) είναι ο δημιουργός-αρχιτέκτονας της ζωής σε αυτόν τον πλανήτη. Είναι προφανές ότι στην πολύπλοκη μορφή της ζωής υπάρχει κάποιο σχέδιο. Είναι παράλογο να υποθέσουμε ότι δεν υπάρχει απλά επειδή δεν μπορούμε να το αποδείξουμε.

"Η προθυμία μας να αποδεχτούμε επιστημονικούς ισχυρισμούς που έρχονται σε αντίθεση με την κοινή λογική είναι το κλειδί για να κατανοήσουμε την πραγματική μάχη μεταξύ της επιστήμης και του υπερφυσικού. Βρισκόμαστε με το μέρος της επιστήμης παρόλο τον ολοφάνερο παραλογισμό μερικών κατασκευασμάτων της, παρόλη την αποτυχία της να εκπληρώσει πολλές από τις υπερβολικές υποσχέσεις της για καλή υγεία και ζωή, παρόλη την ανοχή της επιστημονικής κοινότητας σε αβάσιμες εικασίες, επειδή απλώς και μόνο έχουμε αποδεχτεί ήδη τον νατουραλισμό... και επειδή δεν επιθυμούμε να επιτρέψουμε σε μια θεϊκή παρουσία να βρεθεί στο κατώφλι μας" (Richard Lewontin, γενετιστής).

skepsou.gr
Share on Google Plus

About Unknown

This is a short description in the author block about the author. You edit it by entering text in the "Biographical Info" field in the user admin panel.
    Blogger Comment
    Facebook Comment

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου