Σύριο Πρόεδρο Μπασάρ αλ-Ασσάντ ότι δαπανήθηκαν €200,000 για ασφαλή, δήθεν, φύλαξη του φονικού φορτίου στο Μαρί ['Σημερινή' 17/08/2011]! Το πόσο ασφαλής ήταν η φύλαξη του φορτίου, το πιστοποιούν οι 13 νεκροί ήρωές μας.
Το σοβαρό ζήτημα πολιτικής τάξης που εγείρεται είναι το ότι ο Δ. Χριστόφιας, φαίνεται να παρουσίαζε επί δεκαετίες τον εαυτό του ως Διδάκτορα Ιστορικών Επιστημών, ενώ πιθανότατα δεν ήταν κάτοχος διδακτορικού τίτλου!
Εμείς προκαλούμε το Δημήτρη Χριστόφια και το ΑΚΕΛ: να μας παρουσιάσουν το διδακτορικό τίτλο και τη σχετική διδακτορική εργασία του Δ. Χριστόφια. Να μας πουν με ποιο θέμα ασχολήθηκε ο κ. Χριστόφιας και που είναι κατατεθειμένη η εν λόγω διατριβή.
Χριστόφιας διδακτορικό μαΐμού
‘Φιλελεύθερος’
«Δημήτρης Χριστόφιας: ο άνθρωπος και το έργο του»
29 Αυγούστου 2011
Νίκος Τιμοθέου
Η ιστοσελίδα της Προεδρίας της ΚΔ αναφέρει:
«Γεννήθηκε στο κατεχόμενο σήμερα από τα τουρκικά στρατεύματα Δίκωμο της επαρχίας Κερύνειας, στις 29 Αυγούστου 1946 και διαμένει στη Λευκωσία. Έγγαμος με την Έλση Χηράτου. Έχει δύο κόρες και ένα γιο. Ιστορικός. Το 1964 έγινε μέλος του Α.Κ.Ε.Λ., Π.Ε.Ο. και της Ε.Δ.Ο.Ν. Το 1969, στο 5ο Συνέδριο της Ε.Δ.Ο.Ν., εξελέγη μέλος του Κεντρικού Συμβουλίου της. Το 1974, μετά την ολοκλήρωση των σπουδών του στη Μόσχα, επέστρεψε στην Κύπρο και προσελήφθη στην Ε.Δ.Ο.Ν., της οποίας εξελέγη Κεντρικός Οργανωτικός Γραμματέας. Το 1977 εξελέγη Γενικός Γραμματέας της Οργάνωσης, θέση την οποία κατείχε μέχρι και το 1987. Εξελέγη βουλευτής Κερύνειας με το ΑΚΕΛ - Αριστερά - Νέες Δυνάμεις στις εκλογές της 19ης Μαΐου 1991.
ΣΠΟΥΔΕΣ
Ινστιτούτο Κοινωνικών Επιστημών της Μόσχας, διδάκτωρ ιστορικών επιστημών της Ακαδημίας Κοινωνικών Επιστημών της Σοβιετικής Ένωσης.
ΤΙΜΗΤΙΚΕΣ ΔΙΑΚΡΙΣΕΙΣ
Το 2004 αναγορεύθηκε επίτιμος διδάκτωρ του Τμήματος Διεθνών και Ευρωπαϊκών Οικονομικών και Πολιτικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Μακεδονίας. Στις 20 Νοεμβρίου 2008, στο πλαίσιο της επίσημης επίσκεψής του στη ρωσική πρωτεύουσα, αναγορεύθηκε επίτιμος διδάκτωρ του Ινστιτούτου Διεθνών Σχέσεων της Μόσχας. Στις 19 Μαρτίου 2010 αναγορεύθηκε επίτιμος διδάκτωρ του Παιδαγωγικού Τμήματος Δημοτικής Εκπαίδευσης του Πανεπιστημίου Πατρών.»
Η μετα-δευτεροβάθμια μόρφωση του ΔΧ φαίνεται ότι περιορίζεται στη φοίτησή του στο Ινστιτούτο Κοινωνικών Επιστημών της Μόσχας. Το ίδρυμα αυτό ήταν κομματική σχολή υπαγόμενη απευθείας στην Κεντρική Επιτροπή του Κομμουνιστικού Κόμματος της Σοβιετικής Ένωσης. Το ίδρυμα δεν υφίσταται πλέον. Στο κτήριο που στεγαζόταν, σήμερα στεγάζεται το Ίδρυμα Γκορμπατσόφ. Δεν βρίσκει κάποιος σήμερα οποιαδήποτε απόδειξη ότι το Ινστιτούτο αυτό ήταν ακαδημαϊκό ίδρυμα και ότι απένειμε πανεπιστημιακά πτυχία. Απεναντίας, βρίσκει μαρτυρίες ότι επρόκειτο για καθαρά κομματική σχολή στην οποία φοιτούσαν τα στελέχη των κομμουνιστικών κομμάτων, τα οποία προορίζονταν για κομματική σταδιοδρομία.
Είναι άγνωστο πού και πότε έμαθε ο ΔΧ τη ρωσική γλώσσα - πιθανόν στο ίδιο Ινστιτούτο. Πάντως, φαίνεται ότι φοίτησε στην κομματική αυτή σχολή της Μόσχας από το 1969 μέχρι το 1974. Εντελώς αδιαφανής είναι η ισχυριζόμενη φοίτηση στην Ακαδημία Κοινωνικών Επιστημών της Μόσχας η οποία, σύμφωνα με μαρτυρίες, ήταν όντως ακαδημαϊκό ίδρυμα, το οποίο δεχόταν κατόχους Πανεπιστημιακού Πτυχίου και απένειμε Διδακτορικό πτυχίο μετά φυσικά από φοίτηση και εκπόνηση διδακτορικής διατριβής, που απαιτούσε αρκετά χρόνια.
Ο ΔΧ υπό «κανονικές» συνθήκες δεν μπορούσε να είχε γίνει δεκτός στην Ακαδημία, ούτε και φαίνεται να έμεινε στη Μόσχα αρκετά χρόνια για να φοιτήσει και να εκπονήσει διατριβή, ώστε να του απονεμηθεί διδακτορικό.
Αξιοπερίεργο είναι και το ακόλουθο απόσπασμα της ομιλίας τους ΔΧ στην τελετή αναγόρευσής του σε Επίτιμο Διδάκτορα Ανθρωπιστικών και Κοινωνικών Επιστημών του Ευρωπαϊκού Πανεπιστημίου Κύπρου στις 22.06.2011:
«Αποτελεί ύψιστη τιμή για κάθε άνθρωπο η αναγνώριση του έργου και της προσφοράς του από την επιστημονική κοινότητα και η αναγόρευσή του σε επίτιμο διδάκτορα. Ο θεσμός του επίτιμου διδάκτορα έρχεται να συμπληρώσει ένα κενό στην όλη δομή και λειτουργία των επιστημονικών πανεπιστημιακών ιδρυμάτων. Την αναγνώριση των επιστημονικών και αναλυτικών ικανοτήτων ενός ατόμου το οποίο όμως δεν έχει διέλθει την τυπική αλλά ιδιαίτερα σημαντική διαδικασία της απόκτησης τίτλων σπουδών με αποκορύφωμα βέβαια τον τίτλο του διδάκτορα από ένα συγκεκριμένο πανεπιστημιακό ίδρυμα».
Το απόσπασμα αυτό θα πρέπει να αφορά στον ίδιο, ο οποίος μέσω του να παραδέχεται ότι δεν θεωρεί τον εαυτό του κάτοχο «τίτλων σπουδών» και ιδιαίτερα «του διδάκτορα».
Η μόνη πηγή που βρίσκει κάποιος στο διαδίκτυο για το Ινστιτούτο είναι ένα έγγραφο της ΚΥΠ (CΙΑ) των ΗΠΑ του Ιουλίου 1989, το οποίο αποχαρακτηρίστηκε προφανώς αργότερα. Ανάμεσα σε άλλα αναφέρει ότι υπαγόταν στην Κεντρική Επιτροπή του ΚΚ της ΕΣΣΔ και σ’ αυτό φοιτούσαν τα ελιτίστικα μέλη των ΚΚ άλλων χωρών με υποτροφία. Ήταν γνωστό και κάτω από τα ονόματα: Διεθνής Σχολή Λένιν, Διεθνής Σχολή Μαρξισμού-Λενινισμού και Διεθνής Σχολή για Κομμουνιστές εκτός του Κομμουνιστικού Μπλοκ.
Διδάσκονταν εκεί μερικές εκατοντάδες άτομα το χρόνο που επιλέγονταν για την ιδεολογική τους δέσμευση, σε θέματα κομμουνιστικής ιδεολογίας, προπαγάνδας και σε οργανωτικές τεχνικές. Οι σειρές μαθημάτων εκεί διαρκούσαν από έξι μήνες μέχρι δύο χρόνια και κάλυπταν και τεχνικές υλοποίησης των σοβιετικών σκοπών στις χώρες του τρίτου κόσμου. Σύμφωνα με το έγγραφο της CΙΑ, οι φοιτητές υποχρεώνονταν να μάθουν και «κατασκοπευτικές» τεχνικές και να τις εφαρμόσουν υπό καθοδήγηση! Σκοπός των υποτροφιών αυτών ήταν η «δημιουργία» στελεχών που θα αναλάμβαναν ηγετική θέση στη χώρα τους είτε νόμιμα, όπου επιτρεπόταν, είτε παράνομα, όπου το οικείο ΚΚ δρούσε παράνομα.
Με βάση τα πιο πάνω, δεν πρέπει να παραξενεύεται κάποιος με τη διαπίστωση ότι ο Δ. Χρ. ανήλθε στην ανώτατη θέση του ΑΚΕΛ. Βέβαια, το κόμμα ατύχησε όταν έχασε τα «λαμπρότερα και προοδευτικότερα» μυαλά του όταν ο σκληρός πυρήνας αρνήθηκε τον εκσυγχρονισμό του κόμματος και τα ανάγκασε να αποχωρήσουν! Ακόμη, δεν πρέπει να προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι ο ΔΧδεν είναι σε θέση ούτε να επιλέξει αξιοκρατικά τους συνεργάτες του (αφού τα κριτήρια του είναι υποσυνείδητα χαραγμένα από τον κομμουνιστικό προσηλυτισμό του και είναι συνυφασμένα με την υποταγή ή τουλάχιστον την πειθαρχία στους δικούς του στόχους) ούτε και να κατανοήσει πλήρως και σε βάθος πολύπλοκα προβλήματα, όπως των διεθνών σχέσεων, της οικονομίας και της χρηστής διοίκησης (είτε λόγω ελλιπούς μόρφωσης και ανεπαρκούς ευφυΐας είτε λόγω λανθασμένων υποσυνείδητων ή και ενσυνείδητων «αξιών»). Έτσι εξηγείται και η πληθώρα των λαθών και της Κυβέρνησης του Δ.Χρ. και του ιδίου και στις συνομιλίες με τους Τ/κ και στην (α-)συνεργασία με τους συνεταίρους του και ακόμη στις ομιλίες του σε διάφορα βήματα και εδώ και στο εξωτερικό!
Με βάση την προπαίδεια του, μπορεί τέλος να ερμηνευτεί και η εμφανής επιθυμία του για την απόκτηση του τίτλου του «επίτιμου διδάκτορα» και την αδυναμία αποφυγής του αυτοέπαινου έστω και στο τρίτο πρόσωπο!
Δυστυχώς, κανένας άλλος Πρόεδρος της Κύπρου δεν κατάφερε σε τόσο λίγο χρονικό διάστημα να κάμει τόσα λάθη και τόση ζημιά και να αποξενώσει τόσο πολύ τη συντριπτική πλειοψηφία του λαού. Το ερώτημα που παραμένει είναι τι άλλο μπορεί να μας συμβεί στους 18 μήνες που του απομένουν στην εξουσία και αν μπορούμε να το προλάβουμε;
Υστερόγραφο:
Το προφίλ του ΔΧ θα μπορούσε να συμπληρωθεί από έναν ειδικό ψυχολόγο, π.χ. με βάση ψυχομετρικά τεστ. Αυτό αναμένεται ότι θα το αποτολμήσει, εν κρυπτώ φυσικά, το ΑΚΕΛ μετά την αποδόμηση του ΔΧ η οποία, κατά γενική εντύπωση, έχει αρχίσει, αλλά θα πάρει πολύ καιρό να συμπληρωθεί!
http://www.efylakas.com
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου