"Κόκκινη κάρτα" στη νέα "φοροκάρτα" για τις συναλλαγές ζητείται να δείξει η Δικαιοσύνη μέσα από προσφυγές που προσβάλλουν ως αντισυνταγματικές τόσο τις σχετικές ρυθμίσεις για τη θέσπισή της (ν. 3943/11) όσο και τις διατάξεις του ν. 3842/10 για τον τρόπο πληρωμής συναλλαγών άνω των 1.500 ευρώ (για το τρέχον έτος το όριο είναι 3.000 ευρώ).
Προσφυγή κατά της νέας "φοροκάρτας" υπέβαλε στο Συμβούλιο της Επικρατείας η Πανελλήνια Ενωση Φοροτεχνών Επιστημόνων (ΠΕΦΕ), ζητώντας να ακυρωθεί η σχετική υπουργική απόφαση που εξέδωσε τον προηγούμενο μήνα το υπουργείο Οικονομικών, όπου αναλύονται ο τρόπος χρήσης της μαγνητικής κάρτας αποδείξεων, η καταγραφή στοιχείων κ.λπ.
Παράλληλα, η ΠΕΦΕ ζητεί να ακυρωθεί ως αντισυνταγματική και η υποχρεωτική εξόφληση κάθε είδους συναλλαγής (αγορά, παροχή υπηρεσιών) μέσω τραπεζών (π.χ. με τη χρήση πιστωτικής κάρτας) και για τον ίδιο ακριβώς λόγο έχουν υποβάλει παρόμοια προσφυγή στο ΣτΕ και διάφοροι επαγγελματίες, κυρίως δικηγόροι.
Σύμφωνα με τις προσφυγές, τα νέα αυτά μέτρα παραβιάζουν το συνταγματικά κατοχυρωμένο δικαίωμα της συμμετοχής στην οικονομική ζωή της χώρας, καθώς και την αρχή της ελευθερίας των συμβάσεων.
Η ΠΕΦΕ υποστηρίζει ότι με τους επίμαχους νόμους και την υπουργική απόφαση το κράτος επιβάλλει σε μεγάλο μέρος ιδιωτικών συναλλαγών τη μεσολάβηση και υποχρεωτική συναλλαγή (κι επομένως σύναψη σύμβασης) με τραπεζικές εταιρείες, κατά παράβαση της συναλλακτικής και οικονομικής ελευθερίας.
Ομως ο περιορισμός έρχεται σε αντίθεση με το Σύνταγμα, με τη Συνθήκη της Ευρωπαϊκής Ενωσης, αφού τα μέτρα αυτά δεν επιτρέπουν την ελεύθερη διακίνηση κεφαλαίων από άλλες ευρωπαϊκές χώρες, αλλά και το πρόσθετο πρωτόκολλο της ΕΣΔΑ (Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου) με την υποχρέωση των πολιτών να μεταβιβάζουν την κυριότητα των χρημάτων τους σε έναν τραπεζικό οργανισμό.
Στις προσφυγές υποστηρίζεται, μεταξύ άλλων, ότι το μέτρο επιβλήθηκε για τη φορολογική παρακολούθηση, τον έλεγχο των συναλλαγών και των χρηματικών ροών των ιδιωτών. Ομως δεν εξυπηρετεί κάποιο δημόσιο σκοπό που να αντισταθμίζει τον περιορισμό που προκαλεί στα ατομικά δικαιώματα, από τη στιγμή που για κάθε συναλλαγή εκδίδονται φορολογικά στοιχεία και επομένως καλύπτεται το ταμειακό συμφέρον του Δημοσίου.
Ακόμα τονίζεται ότι το σύστημα αυτό ενέχει από τη φύση του την ανάληψη ενός όχι αμελητέου κινδύνου, με την ενδεχόμενη αδυναμία εξόφλησης της συναλλαγής, εφόσον η τράπεζα βρεθεί σε οικονομική αδυναμία πληρωμής.
Η ΠΕΦΕ υποστηρίζει ότι το μέτρο αποτελεί το πρώτο βήμα για τη σταδιακή κατάργηση της χρήσης μετρητών στις συναλλαγές, ότι αποτελεί διακηρυγμένη βούληση της κυβέρνησης, που δεν στοχεύει στην καταπολέμηση της φοροδιαφυγής, αλλά στην ενίσχυση της ρευστότητας των τραπεζών και την περαιτέρω εξάρτηση της οικονομίας από το πιστωτικό χρήμα και τους διεθνείς τοκογλύφους.
- Blogger Comment
- Facebook Comment
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης
(
Atom
)
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου