Δεν νοείται να φτάσει κανείς μέχρι την Πράγα και να μην επισκεφθεί το Κάρλοβυ Βάρυ. Δεν είναι τυχαίο, άλλωστε, το γεγονός ότι τα περισσότερα ταξιδιωτικά πρακτορεία συνδυάζουν το ταξίδι στην τσέχικη πρωτεύουσα με μια ημερήσια εκδρομή στην πιο διάσημη λουτρόπολη της χώρας.
Το Κάρλοβυ Βάρυ ή Kάρλσμπαντ (αλλιώς Κarlsbad, δηλαδή «τα μπάνια του Καρόλου») βρίσκεται 140 χλμ. δυτικά της Πράγας, κοντά στα σύνορα με τη Γερμανία. Ιδρύθηκε από τον αυτοκράτορα Κάρολο Δ' τον 14o αι., όταν o τελευταίος, σύμφωνα με έναν θρύλο, ανακάλυψε γύρω στο 1350 τις ιαματικές πηγές του ενόσω κυνηγούσε ένα ελάφι, που αποτελεί πλέον σύμβολό της πόλης.
Από το 1552, οπότε δημοσιεύτηκε μια ιατρική περιγραφή για τις ευεργετικές ιδιότητες των πηγών, έως τα τέλη του 16ου αι., είχαν χτιστεί περισσότερα από 200 κτήρια, τα οποία φιλοξενούσαν ασθενείς που έπασχαν από διάφορες νόσους.
Aπό αυτά λίγα μόνο έχουν διατηρηθεί ανέπαφα εξαιτίας φυσικών καταστροφών, ενώ τα περισσότερα που θα συναντήσετε σήμερα χρονολογούνται στον 18ο και 19ο αι., τη λεγόμενη «χρυσή περίοδο» της λουτρόπολης.
Περικυκλωμένο κυριολεκτικά από τα δάση της κοιλάδας του ποταμού Τέμπλα, το Κάρλοβυ Βάρυ, αποτέλεσε τόπο συνάντησης ανθρώπων των γραμμάτων, των τεχνών και της πολιτικής, ενώ τα ιαματικά λουτρά του προσφέρονται έκτοτε για «φυσικό» spa σε έχοντες και μη κάποια πάθηση. Κερδίζει συνέχεια έδαφος στον τουρισμό, αποτελώντας έναν από τους πιο δημοφιλείς προορισμούς, ενώ τα γραφικά σοκάκια της παραμυθένιας πολιτείας, όπου έγραψαν τα έργα τους ο Γκαίτε και ο Σίλλερ και συνέθεσαν τα αριστουργήματά τους ο Μπετόβεν και ο Μπαχ, πλημμυρίζουν σήμερα από χιλιάδες επισκέπτες, που διπλασιάζουν τον τοπικό πληθυσμό.
ΘΕΡΜΗ ΚΟΙΛΑΔΑ
Κατηφορίζοντας στο δρόμο που οδηγεί στην πιο φημισμένη λουτρόπολη της Τσεχίας, έκαναν ξαφνικά την εμφάνισή τους τα πολύχρωμα κτήριά της, ξεφυτρώνοντας κυριολεκτικά μέσα από την πυκνή βλάστηση.
Αφού αφήσαμε το αυτοκίνητό μας στο parking, καθώς στο κέντρο απαγορεύεται η διέλευση των οχημάτων, ξεκινήσαμε την περιήγησή μας στον πεζόδρομο κατά μήκος του ποταμού Τέμπλα.
Κατά τη διάρκεια της βόλτας μας είχα έντονα την αίσθηση ότι επρόκειτο για μια «τεχνητή» πόλη. Ήταν σαν να την είχαν «στήσει» επί τούτου. Η ζωή κυλούσε νωχελικά και το περιβάλλον έμοιαζε «αποστειρωμένο», σαν να βρισκόμουν σε ένα τεράστιο σανατόριο.
Αυτή την εντύπωση του «φτιαχτού» ενίσχυαν η γαλήνια ατμόσφαιρα, η τελειότητα σε ό,τι έβλεπα γύρω μου, καθώς και οι εντυπωσιακές colonnades - τα περίτεχνα κιόσκια και τα περιστύλια διαφόρων αρχιτεκτονικών ρυθμών που στεγάζουν τις ιαματικές πηγές και βρίσκονται διάσπαρτα εδώ κι εκεί, ομορφαίνοντας κάθε γωνιά της πόλης. Σκεπαστές, με μήκος που ξεπερνάει τα 20 μ., χρησίμευαν ώστε να μπορεί ο «ασθενής» να περπατάει την ώρα που πίνει το «θαυματουργό» νερό -ήταν μέρος της θεραπείας- και ταυτόχρονα να προστατεύεται σε περίπτωση βροχής.
Σήμερα, στις colonnades βαδίζουν και φωτογραφίζονται επισκέπτες που δοκιμάζουν το χλιαρό ύδωρ από τα ειδικά διαμορφωμένα ποτηράκια που πωλούνται στα τουριστικά μαγαζιά. Αυτές που ξεχωρίζουν είναι η Market και η Park Colonnade, ενώ εκείνη που συγκεντρώνει τα φλας είναι η αναγεννησιακού ρυθμού Μill Colonnade, η μεγαλύτερη και πιο εντυπωσιακή, που χτίστηκε από τον αρχιτέκτονα Josef Zitek το1871. Με μήκος 132 μ. και 124 κορινθιακού ρυθμού κολόνες και περίτεχνα αγάλματα να την κοσμούν, φιλοξενεί στους κόλπους της πέντε πηγές, απ' όπου αναβλύζει ζεστό νερό.
Αφήσαμε για λίγο το ποτάμι και διεισδύσαμε στα γραφικά στενά της λουτρόπολης μέχρι να φτάσουμε στο γυάλινο κτήριο Vridelni Kolonada, μέσα στο οποίο βρίσκεται η πιο θερμή από τις πηγές. Η Τhermal Spring, όπως ονομάζεται, εκτοξεύει καυτό νερό 72,2οC σε ύψος 12 μ., αποτελώντας ένα μοναδικό αξιοθέατο!
ΜΑDE IN ΚΑΡΛΟΒY ΒΑΡΥ
Βρισκόμασταν πλέον στην καρδιά του Κάρλοβυ Βάρυ όπου, εκτός από πηγές, ξενοδοχεία, spas και θεραπευτήρια, θα συναντήσετε μαγαζάκια με τοπικά προϊόντα όπως το φυτικό λικέρ becherovka, που παρασκευάζεται από το ιαματικό νερό της πόλης, βότανα και ζάχαρη, καθώς και τα περίφημα πορσελάνινα είδη Μόζερ, τα οποία άρχισαν να κατασκευάζονται εδώ το 1857. Χαζεύοντας τις βιτρίνες, το βλέμμα μας καρφώθηκε σε ένα πετρωμένο κεραμιδί τριαντάφυλλο που, όπως μάθαμε αργότερα, φτιάχνεται και αυτό από τα άλατα των θερμών υδάτων και αποτελεί εξαιρετικό souvenir.
Ακριβώς έξω από τη Thermal Spring, δεν χάσαμε την ευκαιρία να δοκιμάσουμε από τα υπαίθρια καροτσάκια το oplatky -γκοφρέτες σε μορφή στρογγυλού δίσκου που επαλείφονται με μείγμα ζάχαρης και έχουν γέμιση κακάο ή σοκολάτας και συγκολλώνται ανά δύο-, λιχουδιά που φτιάχνεται αποκλειστικά στην περιοχή.
Από εκεί, ο δρόμος μάς έβγαλε πάλι στο ποτάμι. Είχαμε διασχίσει σχεδόν όλη την πόλη με τα πόδια και η κούραση μας είχε καταβάλει. Είχε έρθει η ώρα για ένα διάλειμμα. Καθώς δεν βρήκαμε κάποιο υπαίθριο cafe της αρεσκείας μας, επιλέξαμε το εστιατόριο του Hotel Embassy για να απολαύσουμε ένα μοναδικό γεύμα σε ένα από τα τραπέζια πάνω στο γεφυράκι, με τον ήχο του νερού να «επιδρά» πάνω μας λυτρωτικά...
Στο βάθος φαινόταν το Grand Hotel Pupp. Χτισμένο το 1701, θεωρείται ένα από τα παλαιότερα και πιο αξιόλογα ξενοδοχεία της Ευρώπης εξαιτίας της μοναδικής αρχιτεκτονικής του. Σωστό παλάτι. Από εκεί παίρνουν το τελεφερίκ όσοι θέλουν να ανέβουν στο παρατηρητήριο Diana, το πιο ψηλό σημείο του Κάρλοβυ Βάρυ, για να θαυμάσουν την πανοραμική θέα στην κοιλάδα. Μερικά μέτρα πιο κάτω, στη θέση Deep Jump, γράφτηκε λίγο αργότερα ο επίλογος του ταξιδιού μας. Εκεί, δίπλα στο άγαλμα του ελαφιού, σύμβολο της πόλης, αφήσαμε το βλέμμα μας να χαθεί πάνω από τις πολύχρωμες στέγες ενός πραγματικά παραμυθένιου σκηνικού...
travelstyle.gr
Blogger Comment
Facebook Comment