Το αποτέλεσμα της επίθεσης, για να της πάρουν τη τσάντα και το κινητό, ήταν μεταξύ άλλων, 18 κατάγματα στο πρόσωπο! Άρα δεν μιλάμε για μια απλή επίθεση, ή για έναν άγριο ξυλοδαρμό, αλλά για μια κανονική δολοφονική απόπειρα. Σύμφωνα με το ρεπορτάζ, το πρόσωπο της άτυχης γυναίκας είναι διαλυμένο, είναι μια πληγή ανοιχτή, μια άμορφη μάζα, που χρειάστηκε να μπουν δεκάδες λάμες για να κρατηθεί στη θέση του!
Με την επέμβαση κάποιων περίοικων συνελήφθη ο ένας από τους δυο αλλοδαπούς, και παραδόθηκε στην αστυνομία. Το κουφό ποιο είναι; Ότι σύμφωνα με την αστυνομία, ο εν λόγω λεβέντης είχε ήδη απελαθεί από τον Ιούνιο του 2010. Προφανώς δεν έφυγε ποτέ, ή κι αν έφυγε, επέστρεψε με την ίδια ευκολία. Άλλωστε που αλλού θα έβρισκε τέτοια φιλοξενία, τόση ατιμωρησία, και πολύ περισσότερο που αλλού θα έβρισκε τόση αλληλεγγύη για τα «δίκαια αιτήματά του», από κάποιους συνέλληνες «ιδεολόγους»… αλληλέγγυους;
Τα λέμε συνεχώς, και μάλιστα γινόμαστε κουραστικοί επαναλαμβάνοντάς τα. Η μεγαλύτερη απειλή που δέχεται η χώρα μας εδώ και κάποια χρόνια, δεν είναι ούτε οι Τούρκοι, ούτε η οικονομική κρίση, ούτε κάποιος μετεωρίτης. Είναι η εγκληματικότητα εξαιτίας της παρουσίας εκατομμυρίων «νόμιμων» και μη μεταναστών, που για αυτούς η Ελλάδα αντιπροσωπεύει ότι και η Ευρωντίσνεϋ για έναν πιτσιρικά. Ένα απέραντο λούνα πάρκ της ανομίας, όπου ο κάθε πειραγμένος μπορεί να κάνει ότι μα ότι του κατέβει στο κεφάλι, και το πολύ πολύ να συλληφθεί για να …. απελαθεί.
Η χώρα μας έχει γεμίσει από όλες τις φυλές του Ισραήλ. Μιλάμε για εθνότητες που τις γνωρίζαμε μόνο μέσα από τις εγκυκλοπαίδειες και τα ντοκιμαντέρ, που η κουλτούρα τους αλλά και γενικά η ιδιοσυγκρασία τους δεν έχει καμία μα καμία σχέση με τη δική μας. Τι κοινό μπορεί να έχουμε με τους Μάο Μάο, τους Βουσμάνους, ή τους καμηλιέρηδες κλεφτοκοτάδες, και πάνω απ`όλα μαχαιροβγάλτες; Μιλάμε για λαούς και εθνότητες που ζούσαν ανέκαθεν από το πλιάτσικο, τη ληστεία, τη πειρατεία, και για τους οποίους η ανθρώπινη ζωή δεν αξίζει και πολλά. Και ας μην συνεχίζουν μερικοί το παραμύθι ότι πρόκειται για ταλαίπωρους οικονομικούς μετανάστες, πολιτικούς πρόσφυγες, αθώους Αγιάννηδες, που ήρθαν στη χώρα μας για να βρουν ειρήνη, ένα μεροκάματο, και ένα πιάτο φαί. Μη τρελαθούμε. Πάρα πολλοί απο αυτούς είναι κακοποιά στοιχεία που μάθανε ότι εδώ ζούμε σε καθεστώς ανομίας, ότι δεν υπάρχει σχεδόν κανένας κανόνας, καμιά επιβολή, και παράλληλα έχουμε και λεφτά (περισσότερα από αυτούς). Είναι δηλαδή σαν να αμολάς ένα παιδάκι μέσα στο Τζάμπο Μπεμπέ και να του επιτρέπεις να κάνει και να αγοράσει ότι θέλει. Ή σαν να ρίχνεις εμένα (και τον Μικρό Οδυσσέα) με αλεξίπτωτο, σε ένα ερημικό νησί του Ειρηνικού, όπου είναι αποκλεισμένες και έτοιμες για όλα, όλες όσες υπήρξαν εξώφυλλο στο Playboy τη τελευταία δεκαετία. Κάπως έτσι αισθάνονται και όλα αυτά τα αγρίμια που κατέκλυσαν τη χώρα μας. Αλλιώς, αν ήταν γνήσιοι οικονομικοί μετανάστες σε αναζήτηση εργασίας, θα επέλεγαν κάποια σοβαρή χώρα με αναπτυγμένη οικονομία για να ζήσουν. Ναι αλλά εκεί υπάρχουν νόμοι, και πάνω απ όλα εφαρμόζονται. Οπότε; Ελλάδα και ξερό… ντονέρ!
Καλές οι δημοκρατικές ευαισθησίες, καλά τα ανθρώπινα δικαιώματα, και καλές όλες αυτές οι φανφάρες του ΣΥΡΙΖΑ και των άλλων προοδευτικάριων. Αλλά όλοι όσοι αριστερίζοντες δηλώνουν αποτροπιασμένοι με αυτά που αναφέρω, και θεωρούν ότι η αλλοίωση του κοινωνικού μας ιστού είναι κάτι το προοδευτικό, ενώ η αντίδραση στην εισαγόμενη εγκληματικότητα αποτελεί αντιδραστικό φασισμό μπλα μπλα… θα άξιζε το κόπο να θυμηθούν ένα πάρα πολύ απλό πράγμα:
Πρώτον, ότι όλοι οι μεγάλοι κομμουνιστές, όπου επικράτησε ο κομμουνισμός, έβαζαν τη τάξη, και τη πάταξη της όποιας παραβατικής συμπεριφοράς, πάνω απ όλα. Στοιχειωδώς να έχουν διαβάσει μαρξισμό όλοι αυτοί οι αλληλέγγυοι συνοδοιπόροι των λαθρομεταναστών, θα ήξεραν ότι κομμουνισμός είναι το σύστημα που βάζει το σύνολο, την κοινωνία, πάνω από το άτομο. Συνεπώς, όποιος παραβατεί εις βάρος άλλου, παραβατεί εις βάρος του υπέρτατου θεσμού, της οργανωμένης κοινωνίας. Άρα, κάθε άλλο παρά προοδευτικοί αριστεροί είναι όλοι όσοι σχίζουν τα ιμάτιά τους για τους καλούς μετανάστες μας. Ας διαβάσουν πως μεταχειρίζονταν ο Λένιν, ο Τρότσκι, ο Τσε, ή και ο δικός μας ο Άρης τα όποια κακοποιά στοιχεία, και μετά τα ξαναλέμε. Εν ολίγοις, οι περισσότεροι δικοί μας αλληλέγγυοι, σίγουρα θα κόβονταν στο μάθημα του μαρξισμού, αν ποτέ αποφάσιζαν να σπουδάσουν πραγματικά.
Strange Attractor
Blogger Comment
Facebook Comment